بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است. اولین علائم این بیماری مشکلات حرکتی است. حرکات روان و هماهنگ عضلات بدن توسط دوپامین که ماده ای در مغز است امکان پذیر می شود.
افراد در این مرحله علائم را در هر دو طرف بدن احساس می‌کنند (اگرچه یک طرف ممکن است کمتر نشان دهنده علائم باشد) و گاهی اوقات مشکلات گفتاری را تجربه می‌کنند.
با این وجود، این دو بیماری بسیار متفاوت هستند. عمده ترین تفاوت ها عبارتند از:
برای درمان بیماری پارکینسون از داروهای مختلف استفاده می‌شود که باعث می‌شود سلول‌های تحلیل رفته دوباره تحریک شوند تا بتوانند دوپامین بیشتری را تحریک کنند و تعادلی در مغز برقرار شود.
طبق گفته دکتر حجازی بهترین دکتر مغز و اعصاب در تهران ؛ در مراحل اولیه بیماری پارکینسون ، هیچ علائمی در حالات صورت شما پدیدار نمی شود. گاهی بازوهای شما در هنگام راه رفتن ، تلوتلو می خورد و صحبت کردن شما نیز گاهی یکنواخت یا بریده بریده می شود.
در حالی که رژیم غذایی باعث درمان یا جلوگیری از پیشرفت بیماری نمی شود ، اما می تواند تأثیرات قابل توجهی داشته باشد.
زوال عقل و روان‌پریشی دو مشکل روانی جدی هستند که معمولا بُروز آن‌ها به زمان نیاز دارد. روان‌پریشی وضعیتی درمان پارکینسون جدی است که در آن فرد چیزهایی می‌بیند یا می‌شنود که در آنجا نیست و به چیزهایی اعتقاد دارد که در دنیای واقعی وجود ندارند.
تولکاپون می تواند باعث آسیب کبدی شود و معمولاً برای افرادی که به درمانهای دیگر پاسخ نمی دهند استفاده می شود.
سابقه خانوادگی: افرادی که اعضای خانواده نزدیکشان مبتلا به پارکینسون هستند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
بیماری پارکینسون با وجود برخی علائم قابل تشخیص مشخص می شود. این علائم شامل لرزش یا لرزش غیرقابل کنترل، عدم هماهنگی و مشکلات صحبت کردن است.
جنسیت: مردان یک و نیم برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به پارکینسون هستند.
تالاموتومی: نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد رعشه‌ها حاصل وجود مشکلاتی در تالاموس هستند. در این روش جراحی، بخشی از تالاموس تخریب می‌شود تا از رسیدن لرزش‌ها به عضلات جلوگیری شود.
برای دفعه بعد که نظر می دهم نام، ایمیل و وب سایت من را در این مرورگر ذخیره کنید.
با ما همراه باشید تا آنچه در حوزه‌ی سلامت به آن نیاز دارید را در کنار هم کشف کنیم :)